Er is de nodige onrust in de doelgroep. Met ingang van 1 juli gaat  “De Zaak” , het dagactiviteitencentrum van de Brijder Verslavingszorg, dicht. Dit tot ongenoegen van de mensen die er gebruik van maken. Op 10 juni jl kwam de wethouder jeugd en welzijn, mevrouw Roos van Gelder een en ander toelichten. Het is de bedoeling dat de dagopvang van De Binnenvest een paar faciliteiten overneemt, nl. de mogelijkheid tot computergebruik en internet en de maaltijdvoorziening. Via een derde, VisieR, worden er arbeidstoeleingsprojecten ontwikkeld. Alle veranderingen werden door de doelgroep met de nodige scepsis ontvangen. Ik hoorde bezwaren als “ik kan helemaal niet werken” en “er wordt alleen maar ambachtelijk werk aangeboden en ik wil hooguit iets met ITC”. Er waren ook vragen over hoe het zit met de mogelijheden tot ontspanning en ontmoeting, speciaal voor de wat ouderen en de mensen die thuis maar alleen zijn. Ik hoorde ook de zorg dat het aantal mensen dat van de dagopvang van “De Binnenvest”gebruik gaaat maken diverser wordt en toeneemt, zonder dat er sprake is van uitbreiding van het aantal vierkante meters waar met moet vertoeven. De kans op spanningen onderling en conflicten wordt dan een stuk groter.

Als pastor kan ik de komende tijd alleen maar veel aanwezig zijn en mij ogen en oren goed open houden. Waar nodig zal ik signalen gebundeld doorgeven aan beleidsmakers. Gelukkig weten steeds meer mensen mij te vinden.

Als positieve ontwikkeling kan ik nog melden dat vanuit het sociaal Pension gevraagd is of er niet begonnen kan worden met een Bijbelstudie groepje. Deze vraag zal ik uiteraard graag honoreren. Tevens heb ik een uitnodiging ontvangen om eens kennis te komen maken met de cliënten van Exodus. Dit gaat 27 juni gebeuren. Ik had al contact met de manager Pim van Doorn, via hem gaf ik ook de informatie door over de kerkdiensten in de kapel Verbum Dei, direct achter het pand van Exodus. Dit heeft al geresulteerd in deelname van een bewoner in de vorige viering.

Het is te merken dat het weer beter wordt. In de laatste weken was het rustiger in de dagopvang. Er zaten meer mensen buiten, te genieten van de zon.

Voor mij betekent dat ook meer buiten zijn dan binnen. Dat is beslist niet erg met het mooie weer ben ik graag buiten. Ook aan de stoeprand of in het park kunnen boeiende ontmoetingen plaats vinden. Soms gaan de gesprekken vrij diep, omdat iemand weer perspecteif in zijn leven zoekt. Het voorjaar, het ontluiken van allerlei nieuw leven kan mensen ook aan het denken zetten. De vraag is dan “wat wil ik met mijn eigen leven?” Als het dan lukt om al pratende iemand zelf het begin van een antwoord te laten formuleren, is dat mooi. 

Een enkele keer ontmoet ik oon “nieuwe” mensen. Mannen of vrouwen die ik nog niet eerder heb gezien en zij mij ook niet. Ik mis ook wel bepaalde personen een tijdje. Achteraf blijkt dan vaak dat ze een poosje vast hebben gezeten. Helaas weet ik dat niet op tijd en ook niet waar ze dan in de gevangenis zitten. Ik kan dan ook niet op bezoek gaan.

De “eigen” kerkdiensten hebben nu min of meer een vaste plek gekregen. Elke laatste zondag van de maand (alleen in juli de voorlaatste) is er ’s middags om 3 uur een eucharistieviering in de kapel Verbum Dei aan het Utrechtste Veer. Voorlopig zijn de diensten t/m augustus vastgelegd. Deze week moeten de affiches en flyers klaar zijn.

De weken die aan Pasen vooraf gaan, eigenlijk 46 dagen, worden vastentijd of veertigdagentijd genoemd. Jezus vastte veertig dagen in de woestijn, voordat hij het land Galilea in trok en zijn werk begon. Veel (katholieke) christenen proberen in navolging van Jezus ook een vastentijd te beleven. Vaak eet men dan geen snoep en drinkt men geen alcohol. Ook is men matig met eten. Alleen op de zondag mag er wat gesnoept en mogen andere dingen genoten worden. Dan hoef je die dag niet te vasten. Daarom zitten er ook 46 dagen in de vasten tijd, want 6 zondagen vallen af voor het vasten.

Als straatpastor trek ik ook die veertig dagen de straat op. De meeste mensen die ik ontmoet hebben geen idee van welke periode in het kerklijk leven speelt. Door het lekkere weer, vind ik steeds vaker de mensen buiten. Het is immer geen weer om binnen te zitten. Ook wordt er nu vaker buiten geslapen, in de frisse lucht.

Toch merk ik ook dat er mensen zijn die juist nu met vragen zitten over de zin van hun leven. Er is zo veel nieuw leven om hen heen en het hunne lijkt stil te staan, dor en doods als altijd. Over die vragen naar wat je met het leven aan moet, gaan dan de gesprekken, over hoop of juist het ontbreken ervan. Meer mensen lijken ook behoefte te hebben aan kerkelijke vieringen. Daarom heb ik voor Pasen de samenwerking gezocht mnet de Schuilplaats aan de Boommarkt in Leiden. Op eerste paasdag, 24 april verzorgen we een gezamenlijke viering die vooraf gaat aan de gebruikelijke maaltijd.

Helaas merk ik ook enige onrust over de komende sluiting van “De Zaak”. Men maakt zich zorgen over wat te doen als “De Zaak” over een tijdje dicht is. Vanuit de clientenraad van “De Binnenvest”wordt ijverig mee gedacht over mogelijkheden. Als straatpastor deel ik de zorgen van de mensen die “De Zaak” bezoeken en leef ik ook mee met het personeel.