Met deze woorden nam een  jonge Ier afscheid van Leiden en ging hij samen met de straatpastor op weg naar Schiphol. Hij kon eindelijk naar huis in Engeland.Dit was de goede afloop van een bang avontuur, zegt straatpastor Paul Brommet. Stephen zwierf al twee weken door Leiden, toen hij door een “nice lady” werd gevonden en die hem meenam naar het diaconaal centrum “De Bakkerij”. Daar deed hij in tranen zijn verhaal. Stephen die uit Ierland komt woonde samen met zijn vader in Londen.

Twee jaar geleden sloeg het noodlot toe toen zijn  vader bij een roofoverval werd doodgeschoten. De jonge Stephen, die nauwelijks kan lezen en schrijven, raakte de weg kwijt. Hij begon met veel te drinken en te blowen. Ongeveer acht maanden geleden besloot hij dat leven te verlaten. Met een paar vage vrienden ging hij mee naar het vasteland van Europa om te proberen ergens aan de kost te komen. Uiteindelijk kwam het groepje in Duitsland terecht, waar de problemen begonnen. Stephen bleek voor de rest van het groepje niet meer van nut en werd daarom in de steek gelaten. Hij verloor zijn paspoort en kort daarna ook zijn rijbewijs. Via het consulaat in Duitsland probeerde hij weer terug te gaan. Het plan was dat hij samen met een paar landgenoten via Nederland naar zijn woonplaats Londen zou teruggaan. Eenmaal in Nederland aangekomen  werd hij andermaal in de steek gelaten.

Lees verder »

Aan het begin van het nieuwe jaar is het tijd om even achterom te kijken. We sloten het jaar 2011 af met een mooie kerstviering die werd afgesloten met een eenvoudige maaltijd. Met de vrijwilligers erbij waren we met elf mensen. De dienst werd op piano begeleid door Bert. De maaltijd, verzorgd door Grace Ching liet ieder zich goed smaken.

Als ik wat verder terugblik kan ik omzien naar een mooi jaar. De meeste mensen uit de doelgroep kennen de straatpastor en ik ken veel mensen, zij het helaas niet allemaal bij naam. De mensen zijn blij dat er iemand regelmatig rond loopt aan wie ze in vertrouwen hun verhaal kwijt kunnen. Soms zegt een arm om een schouder meer dan duizend woorden.

Naar verwachting wordt het komende jaar moeilijker. Personen die niet staan geregistreerd en mensen die wel huisvesting hebben, maar regelmatig even langs komen bij de dagopvang, worden daar geweerd. Het is de bedoeling dat voor hen buurthuizen meer de functie van huiskamer krijgen. Het is te hopen dat het werkt en dat er niet toch nog mensen letterlijk in de kou komen te staan.

Gelukkig hoorde ik op de tweede dag van het nieuwe jaar ook al een positief bericht: iemand had weer een baan en zijn huisvesting zou ook spoedig in orde komen. Het was uiteraard een warme felicitatie waard. 

Dit jaar vieren we het kerstfeest in de kapel Verbum Dei. De kerkdienst begint om 15.00 uur Deze viering is bedoeld voor alle leden van de doelgroepen: cliënten van de voorzieningen van Stichting De Binnenvest en het Inloophuis Psychiatrie en overige belangstellenden uit het circuit.

Na afloop van de kerkdienst wordt een kleine maaltijd aangeboden. Mevrouw Grace Ching heeft aangeboden een Surinaams gerecht (Moksi Meti) voor ons te koken. De partner van de straatpastor zal een grote tulband bakken.Op verzoek van enkele kerkbezoekers wordt dit keer ook voorzien in mandarijntjes. Een paar leden van de Franciscaanse lekenorde helpen dit maal bij de voorbereidingen en bij de bediening.

Behalve  een kerkelijke viering vieren we dus na afloop ervan de gemeenschap die we met elkaar zijn. Wij allen mogen immers delen in de gemeenschap met Christus. Door zijn komst laat God ons zien dat Hij zich met ons wil verbinden juist vanuit de kwetsbaarheid van een pasgeborene, zonder status of prestatiedwang. Wij mogen ons verheugen in zijn komst en hem in ons hart sluiten. Pas dan, als Jezus ook in ons geboren is, kunnen wij verder en met vallen en opstaan proberen Hem na te volgen.

Het bestuur van de Stichting Straatpastoraat en de straatpastor wensen u vanaf deze plaats een Zalig Kerstfeest toe.