Op dinsdag 26 augustus ging een groep van 17 personen plus drie begeleiders op weg naar Kevelaer. Helaas hadden twee mensen zich ziek moeten melden en waren er drie niet op tijd komen opdagen. Onderweg naar Kevelaer werd even gestopt voor koffie met iets lekkers.

We kwamen keurig op tijd in Kevelaer aan. De tafels stonden al gedekt en we konden zo aanschuiven.

Alles was keurig verzorgd en iedereen genoot van de soep, aardappels vlees en groente en een toetje.

Aansluitend aan de maaltijd was er nog even tijd voor een sigaretje voor de rokers in het gezelschap.

Om 13.30 uur begon de eucharistieviering in de kapel (zie foto), die geleid werd door straatpastor Paul Brommet. Tijdens de voorbeden kon ieder gebedsintenties noemen. Hiervan werd door een groot deel van de deelnemers gebruik gemaakt.

Na afloop van de kerkdienst werd een bezoek gebracht een andere kapel, die met het Genadebeeld, een ets van de H. Maagd Maria, en aan de “kaarsenkapel”. In deze kerk staan tientallen paaskaarsen die door pelgrimerende gemeenten in de loop der jaren zijn gedoneerd. Aan de buitenkant van het gebouw zijn vele plaatsen, waar men voor eigen intenties een kaars kan opsteken. Verschillende deelnemers brandden een kaars voor hun dierbaren.
De laatste paar uur was men vrij om op eigen gelegenheid het stadje Kevelaer te verkennen en eventueel een souvenir te kopen.

Om 16.30 vertrokken we weer met de bus naar Leiden waar we om 19.00 weer aankwamen. Ondanks de vele regen, had iedereen toch een prettige en inspirerende dag gehad.

Zomaar een tentje op een kampeerterrein doet denken aan een ontspannen vakantie. In de maand juli is kamperen nu eenmaal een veel voorkomend verschijnsel. In dit geval gaat het niet op. Dit tentje is een noodverblijfplaats voor een man, die dakloos is. Omdat hij niet uit de regio Leiden komt, heeft hij geen recht op het gebruik van de voorzieningen van stichting “De Binnenvest”. In zijn eigen regio Haarlem voelt deze man zich niet op zijn gemak. Hij is er bedreigd en wil daarom niet terug. In uiterste nood klopt hij bij de straatpastor aan. “Help me want ik zit helemaal klem,” was de vraag. Omdat onderdak snel nodig was, moest er creatief gehandeld worden. Via Marktplaats-gratis, kon de straatpastor voor een reep chocola en een zak drop een tentje bemachtigen. Er werd een kampeerplek gevonden, waar  hij een week kon staan. Regelmatig kwam de straatpastor langs om voor eten te zorgen. Na overleg met de hulpverlening in Haarlem werd besloten om hem weer terug te brengen naar die regio om van daaruit structurele hulpopnieuw op te starten. Dinsdag 29 juli komt dan een einde aan een gedwongen kampeerweek.

Nog even en het is weer Pasen. Het is het feest van de verrijzenis van Jezus Christus. Velen geloven dat met de dood van Jezus en zijn verrijzenis onze zonden zijn uitgewist. De verrijzenis staat voor een nieuw leven, waarin de relatie met God is hersteld.

Hoe veel mensen verlangen er niet naar weer opnieuw te kunnen beginnen? Het Paasfeest laat ons zien dat vernieuwing mogelijk is. Dit geldt ook voor de doelgroepen van het straatpastoraat. Ook, en misschien wel juist, de mensen “van de straat” verlangen vaak naar een nieuw begin. Gelukkig lukt dat een flink aantal wel op den duur. Met veel hulp en ondersteuning krabbelen zij weer op en maken zij een nieuwe start. Een leven dat eerst zo donker leek als een graf, komt in een nieuw licht te staan.

In de niet-gelovige wereld wordt de paastijd niet voor niets gebruikt om voorjaarsbloemen aan de man te brengen. Tuicentra besteden er veel tijd en geld aan om ons er op te wijzen dat het weer lente wordt en daarna ook weer zomer. Zij vinden dat het hoog tijd is om onze tuin opnieuw aan te planten en eventueel van nieuw tuinmeubilair te voorzien. Het is immers de tijd waarin de natuur ook weer opnieuw opbloeit.

Zo biedt Pasen voor velen mogelijkheden en perspectieven. Laten we hopen dat ieder er iets van begrijpt: We mogen steeds weer opnieuw beginnen en ons wordt steeds weer een nieuw perspectief gegund.

Zalig Pasen, allemaal!