Nog even voorstellen

Sinds 1 december 2014 ben ik werkzaam als straatpastor in Leiden. Voor mij was dit werkveld  nieuw maar gaandeweg ontdekte ik dat er veel raakvlakken zijn met mijn oude vak, het justitiepastoraat. Bijna achttien jaar werkte ik als dominee in de gevangenis en het is dan ook niet zo heel verbazingwekkend dat ik  in Leiden met enige regelmaat oude contacten uit de gevangenis tegenkom.

“He, dominee, wat doe jij hier”, hoorde ik al verscheidene keren in de opvang voor dak- en thuislozen. Het gaf me de eerste weken een goede entree en een gratis reclamebordje voor het daklozencircuit.

Elke week ben ik te vinden in de opvang voor daklozen, de Nieuwe Energie. Daar bezoek ik inmiddels vaste klanten en ben ik beschikbaar voor een ieder die zijn verhaal kwijt wil. Hoe belangrijk mijn aanwezigheid daar is, merk ik als ik een weekje niet geweest ben. Aandacht is ook daar een schaars artikel en wat is het fijn dat er iemand is die onbevangen en zonder oordeel naar je verhaal wil luisteren . Veel mannen maken daar gebruik van en wat is het bijzonder om zoveel verhalen te horen en met mensen mee te denken. Het zijn zonder uitzondering aangrijpende verhalen. Verhalen over families die uit elkaar zijn gevallen,  over verslaving, over verbroken relaties, en bijna altijd met een grondtoon van eenzaamheid.

Naast mijn werk in de Nieuwe Energie breng ik ook regelmatig bezoeken aan het Sociaal Pension. Daar ontmoet ik de meest kwetsbare mensen uit onze doelgroep, mensen die vaak een psychiatrische achtergrond hebben en meestal ook verslaafd zijn.

Natuurlijk kom ik ook op straat mensen tegen, meestal de notoire zorgmijders die met geen enkele instelling iets te maken willen hebben. Ook daar komen de verhalen los, vaak bij een kop koffie en een broodje. De lunchroom van de HEMA blijkt een goede werkplek te zijn en ook in het station zijn allerlei gelegenheden om even met iemand het leven door te nemen.

De eerste maanden in Leiden heb ik geprobeerd een netwerk op te bouwen met relevante partners. Zo ben ik hartelijk ontvangen door de politie en de ambulancedienst en is er over en weer vruchtbaar overleg. En natuurlijk ben ik heel dankbaar voor ervaren collega’s uit de Bakkerij, die mij goed wegwijs konden maken en met wie ik vaak ook op een heel praktisch niveau werk kan delen.

Al met al is dit bijzonder werk. Het is voor zoveel mensen van belang dat er aandacht is voor hun verhaal. Soms om zaken praktisch op te lossen, soms door op een goede manier te verwijzen maar veel  vaker door het met mensen uit te houden en hen niet af te wijzen.

Elke maand is er een viering van het straatpastoraat, die door ongeveer vijftien  tot dertig mensen wordt bezocht. Het zijn kerkdiensten waar iedereen zijn inbreng heeft en waar ruimte is voor stilte en gebed. Binnenkort hopen we met de vieringen te verhuizen naar de binnenstad van Leiden, omdat we nu op een nogal onvindbare plek vieren. Het is ook goed om te zien dat steeds meer kerken in Leiden zich betrokken weten bij het straatpastoraat en zich melden met vrijwilligers.

Mocht u ons werk willen volgen, dan kunt u zich melden op onze Facebookpagina: straatpastoraat Leiden. Ds.Folly Hemrica